خرمن معرفت

یارو از کوره دهات ، اون ورِ   کوهای  بلـــــــــــــــــــــــند هنوز از ره نرسیده ،  شده وبلــــــــــــــــــــــــــاگ نویس اون یکی نه قلمی نه سر سوزن ذوقی طعم سیبی نچشیده ، شده وبلــــــــــــــــــــــاگ نویس  حتی خُرزو خان و طغرل ، ز پایین برره  از وب هیچ خیر نَوَدیده ، شده وبلـــــــــــــــا خرمن معرفت...

در عنفوان جوانی ، بس  پیر و  دل فسرده ایمبر  منجمد ترین دوره تاریخ ،  دل سپرده ایم نه میلمان به خوشی باشد و  نه خنده ای به لب ما  چوبِ الفِ تفرقه را،  عهدیست که خورده ایم امـّید به فردایِ بَهی، زچه  میدهیَم ، رفیق ؟ این جبر جغرافیایی است و،  کویر پرورده ایم یک روز به خانقه جمعیم و روزی دگر به دِیـــ خرمن معرفت...

» نمایش این صفحه بدین معناست که نویسنده وبلاگ یک مطلب را بصورت رمزدار درج کرده است و برای مشاهده کامل مطلب نیازمند آن هستید که کلمه عبور مرتبط با این مطلب را دانسته و وارد کنید.

خرمن معرفت...

هـــــای نسیم سحری ،های و هویزوزه کشان میگذری هووی و هووی بر من بیچاره همی یک دمی صبر نما بین که فروماندمی ترس من این است،  که در این سروش* پاپوشی آورده بگویند بپوش* با تو اگر خلوتی بگزیده ام چون که تو را محرم خود دیده ام هـــــــای نسیم سحری ، های و های از کی بگم ؟ یه گوغری؟ وای و وای دیدی چقد  مرم خرمن معرفت...

شعری است به قول شاعر؛ ساختار شکنک! و چهار پاره من درآوردی! این شعر ، جدا  از افزونه ها و جاذبه هایی که جهت تصویر سازی در داستان، برای هر شاعری مجاز میباشد ، بیانگر یک داستان واقعی از زمان جوانی خودم نیز هست!. همی یادم آید ز عهد قدیم                                حسین ابن احمد به من شد ندیم اگرچه ب خرمن معرفت...

تو این دنیا که جای ریخت و پاشه 

فقیر بهتر که به دنیا نباشه

همون بهتر که ما بچه نزاییم

بیاد دنیا که روی ما بشاشه؟

به سن کودکی خوب است و خرم

جوانی اش به زندانگاه جاشه

یکی از گشنگی یکی ز سیری

نمیتونه ز جای خود پاشه 

یکی خورد و خوراکش گوشت بره

یکی از چاشت تا شام آش ماشه

عجب ظلمی است اینجا بچه زایی؟!

مقصر اصلی اما اون باباشه

خرمن معرفت...

دوستت دارم، نمیدانی مگر؟

امتحانم کن، شک داری اگر

شام یلدایی من، سیمین بدن

اهل شعر و شاعری،شیرین سخن

دختر مشرق زمین، جادو چشم

مهربانتر میشوی هنگام خشم

چون نسیم در دور مرز دامنت

عاشقت هستم، فراسوی تنت

داغ لبهای تو دارد این دلم

حل نما ای ماه پیکر مشکلم

خرمن معرفت...